Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η άκρατη επιθετικότητα της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ ήταν αναμενόμενη. Όποιοι στον ελληνικό χώρο δεν το έβλεπαν, δεν ήταν μόνο αφελείς, αλλά αποδεικνύονται και επικίνδυνοι. Διότι ο ισλαμοεθνικιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι αυτός που νομίζουν πως είναι.
Ο ηγέτης της Τουρκίας είναι αυτός που ο ίδιος νομίζει πως είναι… Ένας απολυταρχικός πολιτικός που πιστεύει ως μπορεί να καταπατεί το Διεθνές Δίκαιο και να μην υπολογίζει κανένα. Διότι ουδείς τον ενοχλεί όταν παραβιάζει τις παγκόσμιες αρχές και τους διεθνείς κανόνες. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.
Είχα την ευκαιρία να συζητήσω το μείζον αυτό ζήτημα, με ανώτερο παράγοντα της ελληνικής κυβέρνησης, ο οποίος ανέμενε ότι μετά τις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο θα άρχιζαν τα πανηγύρια στην ανατολική Μεσόγειο. Διότι οι Τούρκοι πάντα δρουν και αντιδρούν επί σχεδίων που έχουν εκπονήσει εδώ και πολλά χρόνια. Δεν τα αλλάζουν όπως κάνουν οι δικοί μας, στην Αθήνα και τη Λευκωσία, όπου ο κάθε πολιτικός θεωρεί πως μπορεί να τα κάνει καλύτερα από τους προηγούμενους κυβερνώντες. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Τούρκοι κερδίζουν πόντο με πόντο στα θέματα που στοχεύουν, ενώ εμείς χάνουμε σε όλα τα επίπεδα.
Οι προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ υλοποιούνται, λοιπόν, βάση σχεδίου. Και το σχέδιο αυτό αφορά βασικά τον εξαναγκασμό της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας να υπογράψει συμφωνία για το Κυπριακό που δεν θα επηρεάσει τα στρατηγικά συμφέροντα της Άγκυρας. Οι Τούρκοι επιδιώκουν τον έλεγχο όλης της Κύπρου και θα προσπαθήσουν να το πετύχουν με την υπογραφή των Κυπρίων ηγετών.
Φοβάμαι ότι θα βρεθούμε ενώπιον πολύ δυσάρεστων γεγονότων, διότι η σημερινή Τουρκία ελέγχεται από απρόβλεπτους και ακραίους ηγέτες. Ο κ. Ερντογάν δεν ακούει κανένα. Αυτή τη στιγμή, εκτός του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, δεν υπάρχει άλλος ηγέτης στον κόσμο, που θα μπορούσε να τον επηρεάσει. Ο πρόεδρος της Αμερικής Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται ήδη σε πορεία ευθείας σύγκρουσης μαζί του και εάν οι συνομιλίες του επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, στρατηγού ΜακΜάστερ, χθες και προχθές, δεν είχαν αποτέλεσμα, θα ακούσουμε τα …νέα σύντομα. Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, ποιος θα σπεύσει να ρίξει νερό στη φωτιά που αναμένεται να ανάψει ο Ερντογάν; Φοβάμαι πως κανένας…
Στο θέμα της ενέργειας, όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις πολιτεύθηκαν με σύνεση. Υπέγραψαν καλές συμφωνίες με τους μεγαλύτερους ενεργειακούς κολοσσούς στον κόσμο, ευελπιστώντας περισσότερο στην προστασία τους όταν θα έφτανε η ώρα των πραγματικών αποτελεσμάτων. Έδωσαν τα καλύτερα οικόπεδα στην EXXON, την ENI, την TOTAL και σε άλλες μεγάλες εταιρείες. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Ιταλίας και της Γαλλίας, προστάτευσαν τις επενδύσεις των ιδιωτικών εταιρειών. Με προβλημάτισε η στάση της ιταλικής κυβέρνησης, την Παρασκευή. Είχα μείνει με την εντύπωση ότι δεν θα επέτρεπε τον τυχοδιωκτισμό της Τουρκίας. Δυστυχώς, και ενώ έχουν περάσει δύο μέρες τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές από την τουρκική απρόκλητη και απαράδεκτη παρέμβαση, η Ρώμη σιωπά. Ας ελπίσουμε ότι με το ξημέρωμα θα ακούσουμε την αντίδρασή της.
Η πολιτική ηγεσία στη Λευκωσία, και κάποιοι στην Αθήνα εκτός του Νίκου Κοτζιά, τα κάνουν -με το συμπάθιο- απάνω τους όταν βρυχάται ο Ερντογάν. Και το πρώτο που ακούει κανείς από αυτούς τους περίεργους είναι «η ανάγκη να συνθηκολογήσουμε με την Τουρκία», επειδή -όπως ισχυρίζονται- έτσι θα ηρεμήσει το θηρίο. Μα πόση αφέλεια Θεέ μου τους κυριαρχεί; Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι την επιθετικότητα του κ. Ερντογάν θρέφει η δική μας υποχωρητικότητα. Δεν υποστηρίζει κανείς ότι πρέπει να πάμε σε πόλεμο με τους Τούρκους. Αυτή η «επιλογή» είναι αυτοκτονική για εμάς, αλλά και γι’ αυτούς. Αλλά, δεν γίνεται να αφήνονται αναπάντητες οι προκλήσεις του.
Οι σοβαρές κυβερνήσεις κάνουν τα κουμάντα τους. Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν γίνει «χαλί» για τους Αμερικανούς και γενικά τους Δυτικούς. Ότι ζητήσουν παίρνουν. Δεν χρειάζεται να απαιτήσουν, απλά να το ζητήσουν. Τρέχουμε να τους εξυπηρετήσουμε. Ας ζητήσουμε και εμείς καμιά φορά έστω και μία διευκόλυνση και βοήθεια.
Δεν είναι επιλογή η λύση των προβλημάτων προς όφελος της Τουρκίας επειδή ο Ερντογάν είναι νταής και νταβατζής ταυτόχρονα. Η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να αντισταθούν, αλλά την ίδια στιγμή δεν πρέπει να εμπλακούν σε πολεμική αναμέτρηση.
Με το ξημέρωμα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης πρέπει να ζητήσουν να μιλήσουν με τους Αμερικανούς, που έχουν συμφέροντα λόγω της συμμετοχής στο ενεργειακό παιγνίδι της Exxon, να επικοινωνήσουν με τους ηγέτες της Γαλλίας και της ΕΝΙ και με τους άχρηστους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Η Τουρκία έχει στήσει «πολεμικό χορό» εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου και όσοι έχουν «λόγο» στη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων του Ισραήλ και της Αιγύπτου, πρέπει να μας βοηθήσουν, διότι προστατεύουν τα δικά τους συμφέροντα...
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου