Ενδιαφέρον, παρ' όλα αυτά παρουσιάζει η πρόσφατη δήλωση του κ. Δραγασάκη (αν δεν με απατά η κάκιστη μνήμη μου) όταν μέλη του Ρουβίκωνα μοίρασαν φυλλάδια κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε κάποιον δήμο της Αττικής. Τα φυλλάδια αφορούσαν την απελευθέρωση δύο κρατουμένων -τρομοκρατών σύμφωνα με την δικαστική απόφαση. Ο κ. Δραγασάκης, μέλος της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δήλωσε "κι αυτά δικά μας παιδιά είναι", δίνοντας άφεση αμαρτιών. Μόνο που δεν διευκρίνησε ποιά είναι "τα δικά τους" παιδιά (δηλαδή της κυβέρνησης).
Τα μέλη του Ρουβίκωνα ή οι φυλακισθέντες ως τρομοκράτες. Ακόμη όμως και εάν εννοούσε τα μέλη του Ρουβίκωνα, ως δικά τους παιδιά, η εικόνα που διαγράφεται είναι από τραγική έως λίαν επικίνδυνη. Κι αυτό επειδή, εάν ο κ. Δραγασάκης συνδέεται συναισθηματικά ή πολιτικά και είναι εν γένει φίλα προσκείμενος προς τα μέλη του Ρουβίκωνα, με δεδομένο πως υπάρχει μια ακόμη σύνδεση μεταξύ του Ρουβίκωνα και των φυλακισμένων ως τρομοκρατών, συνάγεται το συμπέρασμα πως ο κ. Δραγασάκης είναι φίλα προσκείμενος προς καταδικασθέντες τρομοκράτες!!! Και το λίαν επικίνδυνο συμπέρασμα είναι πως η κυβέρνηση θεωρεί "δικά της παιδιά" φυλακισμένους τρομοκράτες...!
Μπορούμε, άραγε, να κατανοήσουμε το μέγεθος της επικινδυνότητας, τόσο για το πολίτευμα, όσο και για τη θέση της Ελλάδας στη διεθνή πολιτική σκηνή, εάν καταλήξουμε στο λογικό συμπέρασμα πως τρομοκράτες κυβερνούν την Ελλάδα;
Μπορούμε να κατανοήσουμε την βλάβη της χώρας σε μεσοπρόθεσμο διάστημα και τη θέση της στην διεθνή πολιτική εξαιτίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Τελευταίο, μα διόλου άνευ σπουδαιότητας - κρισιμότητας, είναι πως μέλη του Ρουβίκωνα αυτή τη στιγμή πολεμούν σε πεδία μαχών στη Συρία. Ειδικεύονται σε όπλα και τακτικές μαχών πόλεων, και δημιουργούνται στελέχη τα οποία θα έχουν την εμπειρία σχεδιασμού, οργάνωσης και δράσης εντός αστικών περιοχών, σε έναν αγώνα κατά του κράτους... Και αν προσθέσουμε στην ήδη υπάρχουσα καταγεγραμμένη ποικιλοτρόπως συναισθηματική και πολιτική σχέση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και του Ρουβίκωνα και αυτή την πραγματικότητα της δημιουργίας έμπειρων στελεχών σε αντάρτικο και μάχες πόλεων, τότε πόσο άραγε απέχουμε από μια ένοπλη δράση κάποιων αυτοχρισμένων αριστερών, αριστεριστών και διεθνιστών εντός της Ελλάδας;
Και μην βιαστεί οποιοσδήποτε να αναλογιστεί πως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, αφού ο ίδιος ο Ρουβίκωνας δηλώνει πως έχει επαρκή οικονομικά εφόδια (να κοιτάξουμε προς τον Σόρος ή σε μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών;) για να στηρίζει τα μέλη του, τότε είναι απολύτως βέβαιο πως έχει ή μπορεί εύκολα να αποκτήσει οικονομικές πηγές στήριξης ενός ένοπλου αγώνα... Αγώνα που μπορεί να πλαισιωθεί από τον άγνωστο αριθμό καλάσνικοφ που μπήκαν στην Ελλάδα μετά την κατάρρευση της Αλβανίας, αλλά και από διάφορες ξένες οργανώσεις που αναπτύσσονται και δρουν εδώ και χρόνια εντός της Ελλάδας (Αλβανοί Ουτσεκάδες, φανατικοί ισλαμιστές, ευρωπαίοι "ακτιβιστές" κ.α.) με ισχυρές χρηματοδοτήσεις που προέρχονται από το εξωτερικό και είναι άμεσα συνδεδεμένες με συμφέροντα χωρών που εποφθαλμιούν την γεωγραφική ακεραιότητα της Ελλάδας...
Ο Ρουβίκωνας δεν είναι σύμπτωμα των μνημονίων και επ' ουδενί δεν πρέπει να συσχετίζεται με τα μνημόνια, τουλάχιστον οικονομικά.
Ο Ρουβίκωνας είναι η κορυφή του παγόβουνου ή η πρώτη ίσως έκφανση (με ισχυρά συναισθηματικά φορτισμένες ενέργειες που αναζητούν τη λαϊκή νομιμοποίηση, όπως κάποτε η 17Ν) μιας απόπειρας κατάλυσης του πολιτεύματος και του Συντάγματος.
Κάποιοι τολμούν να τον συνδέουν με τους γνωστούς - άγνωστους κουκουλοφόρους και οργανώσεις (π.χ. Antifa) που δρουν οργανωμένα ανά την Ελλάδα, οι οποίοι εκπαιδεύονται σχεδόν σε καθημερινή βάση σε αντάρτικο και μάχες πόλεων κάθε φορά που συγκρούονται με τα ΜΑΤ και που στην ουσία πρόκειται για έναν άτυπο οργανωμένο, παρακρατικό στρατό, που εκπαιδεύεται συνεχώς και αναπτύσσει νέες τακτικές και σχεδιασμούς σε κάθε συνάντησή του με την Αστυνομία...
Ο Ρουβίκωνας επιθυμεί να διαιρέσει ακόμη περισσότερο την ελληνική κοινωνία σε τοπικά μικροσυμφέροντα και οργανώσεις πολιτών, αντί να την ενώσει, ικανοποιώντας ένα πάγιο και αρχαίο σχέδιο και τρόπο δράσης των ισχυρών, το γνωστό και ως "διαίρει και βασίλευε"...
Δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία παρ' όλα όσα έχει περάσει είναι ανώριμη να αντιληφθεί τη συμπαιγνία, την χορογραφία και την επικινδυνότητα της ύπαρξης αλλά και της σχέσης της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και του Ρουβίκωνα, ο οποίος αποτελεί και τον χώρο μελλοντικής πολιτικής ανασυγκρότησης αυτών που σήμερα πουλάνε Χριστό και πατρίδα για να παρατείνουν τον χρόνο παραμονής τους στην εξουσία, εκείνων που λειτουργούν ως κηφήνες και που δεν έχουν διστάσει να ξεπουλήσουν τη χώρα για 99 χρόνια, προκειμένου να μην φανεί η ανεπάρκεια και η επικινδυνότητά τους, προκειμένου να μην αποδειχθεί πως η πολιτική τους φιλοσοφία και ιδεολογία δεν είναι τίποτε περισσότερο από "φύκια και μεταξωτές κορδέλες" σε έναν οίκο ανοχής και ενοχής που κατασκεύασαν οι ίδιοι εις βάρος της χώρας και του συνόλου σχεδόν των πολιτών...
Αυτή είναι η ταπεινή γνώμη του γράφοντα για τις ορτινάντσες της Μέρκελ, των ΗΠΑ και των τραπεζικών συμφερόντων, για τα χανουμάκια του σουλτάνου Ερντογάν και για όλους αυτούς -τους ελάχιστους- που θυσιάζουν μια χώρα στην οποία οι ίδιοι ποτέ δεν πίστεψαν πραγματικά, ποτέ δεν σεβάσθηκαν και ποτέ δεν σκέφτηκαν να την υπερασπιστούν.
Γεωργίου Μιχαήλ
ΥΓ: Ακόμη και για εκείνους που θα βιαστούν να ισχυριστούν πως "ο Ρουβίκωνας είναι εναντίον των μνημονίων και των ξένων μηχανισμών επιβολής που ισχύουν σήμερα στην Ελλάδα", η απάντηση είναι απλή. Όλοι εμείς, οι έλληνες πολίτες, επιθυμούμε την επαναφορά στην κανονικότητα, την επαναφορά των όσων ορίζει το Σύνταγμα και την μετέπειτα ενίσχυσή του για μη μελλοντική παραβίασή του από "επιτήδειους".
Ο Ρουβίκωνας, σύμφωνα με δική του ανακοίνωση, επιθυμεί την πλήρη καταστολή - κατάργηση του Συντάγματος και την αντικατάστασή του από τοπικές συλλογικότητες που θα αποφασίζουν... Αν αυτό δεν μας θυμίζει ακραίες καταστάσεις, τότε τι πρέπει να ειπωθεί, να γραφτεί ή να συμβεί για να καταλάβουμε τι είναι ακραίο και ενάντιο στα όσα ορίζει (έστω και το κακώς υπάρχον) Σύνταγμα της χώρας;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου